oceaan en klimaatverandering

De oceaan – ‘s werelds grootste bondgenoot tegen klimaatverandering

Bron; UN
Categorie; Natuur en milieu
Foto; Onbekend

De belangrijke rol van de oceaan

De oceaan produceert 50 procent van de zuurstof die we nodig hebben, absorbeert 25 procent van alle koolstofdioxide-uitstoot en vangt 90 procent van de overtollige warmte op die door deze uitstoot wordt gegenereerd. Het is niet alleen ‘de longen van de planeet’, maar ook zijn grootste ‘koolstofput’ – een essentiële buffer tegen de gevolgen van klimaatverandering.

De oceaan speelt een centrale rol bij het verminderen van wereldwijde broeikasgasemissies en het stabiliseren van het klimaat van de aarde.

Bescherming van oceanische leefgebieden

Toenemende broeikasgasemissies hebben echter invloed gehad op de gezondheid van de oceaan – opwarming en verzuring van zeewater – wat schadelijke veranderingen teweegbrengt in het leven onder water en op het land, en de capaciteit van de oceaan om kooldioxide op te nemen en het leven op de planeet te beschermen, vermindert.

Hier zijn een paar redenen waarom we de oceaan moeten beschermen als onze beste bondgenoot voor klimaatoplossingen.

Voordelen van mangroves en koraalriffen

Oceanische leefgebieden zoals zeegrasvelden en mangroves, samen met hun bijbehorende voedselwebben, kunnen kooldioxide uit de atmosfeer opslaan met snelheden tot vier keer hoger dan terrestrische bossen kunnen. Hun vermogen om kooldioxide op te vangen en op te slaan, maakt mangroves zeer waardevol in de strijd tegen klimaatverandering.

Mangroves zijn een van de meest koolstofrijke ecosystemen op aarde, met gemiddeld 1.000 ton koolstof per hectare in hun biomassa en onderliggende bodems. Bovendien ondersteunen deze ecosystemen ook gezonde visserij, verbeteren ze de waterkwaliteit en bieden ze bescherming tegen overstromingen en stormen.

Koraalriffen behoren tot de meest ecologisch en economisch waardevolle ecosystemen op onze planeet. Ze beslaan minder dan 0,1 procent van de wereldoceaan, ondersteunen meer dan 25 procent van de mariene biodiversiteit en voorzien tot een miljard mensen van kustbescherming, visserij, medicinale bronnen, recreatieve voordelen en toeristische inkomsten.

Mariene beschermde gebieden – gebieden van de oceaan die zijn gereserveerd voor langetermijnconserveringsdoeleinden – bieden een van de beste opties om de gezondheid van de oceaan te behouden. Vandaag de dag beslaan mariene beschermde gebieden 6,35 procent van de oceaan – bijna tien keer zoveel als in 2000. Het verder uitbreiden van deze gebieden is essentieel voor het beschermen van koraalriffen en mangroves en het handhaven van de veerkracht van de oceaan tegen klimaatverandering.

Potentieel van oceaan- en windenergie

De oceaan is een ongelooflijke bron van hernieuwbare energie – offshore wind- en oceaanenergie, afkomstig van natuurlijke bronnen zoals wind, water en getijden, die geen koolstofdioxide of andere broeikasgassen uitstoten die bijdragen aan de opwarming van de aarde.

Offshore windenergie wordt opgewekt door de luchtstroom door windturbines die elektrische generatoren mechanisch aandrijven. Windenergietechnologie, die al eeuwen wordt gebruikt, heeft zich de afgelopen jaren ontwikkeld om de geproduceerde elektriciteit te maximaliseren. Windenergie kan meer dan een derde van de wereldwijde energiebehoefte dekken en de belangrijkste energiebron ter wereld worden. Denemarken was het eerste land ter wereld dat een offshore windmolenpark bouwde.

Oceaansystemen gebruiken de kinetische en thermische energie van zeewater – golven of stromingen bijvoorbeeld – om elektriciteit of warmte te produceren. Oceaanenergie bevindt zich nog in een vroeg ontwikkelingsstadium, waarbij een aantal prototype golf- en getijdenstroomapparaten worden onderzocht. Oceaanenergie heeft het potentieel om gemakkelijk aan de huidige menselijke energiebehoeften te voldoen.

Perspectieven van groen transport

Ongeveer 80 procent van de wereldhandel wordt vervoerd via maritiem transport – wat bijna 3 procent van de wereldwijde broeikasgasemissies uitmaakt. Het verminderen van de CO2-uitstoot van schepen tot nul tegen 2050 is cruciaal in de strijd tegen klimaatverandering. Dit betekent overschakelen van traditionele fossiele brandstoffen naar nieuwe emissievrije energiebronnen, zoals waterstof, ammoniak, methanol of wind.

Groene scheepvaartroutes – maritieme routes tussen twee havens die zero-emissietechnologieën voor schepen ondersteunen – zijn een manier om de decarbonisatie van de scheepvaartsector te versnellen. Groene corridors zijn al actief over de Stille Oceaan tussen de havens van Los Angeles en Shanghai, en over de Atlantische Oceaan tussen de havens van Antwerpen en Montreal.

Door te investeren in nieuwe technologieën en duurzame alternatieve brandstoffen steeds concurrerender te maken, kan de decarbonisatie van de scheepvaartsector een motor zijn voor groene ontwikkeling over de hele wereld.

Groene scheepvaart is een belangrijk onderdeel van een duurzame blauwe economie – een die economische groei en het welzijn van mensen bevordert door verantwoorde productie-, handels- en scheepvaartpraktijken zonder de gezondheid van onze oceaan te schaden.

Veerkracht van kustgemeenschappen

Meer dan 680 miljoen mensen, bijna 10 procent van de wereldbevolking, leven in laaggelegen kustgebieden. Kustgemeenschappen, die het zwaarst getroffen worden door klimaatverandering, zijn 15 keer kwetsbaarder voor overstromingen en stormen in vergelijking met regio’s met zeer lage kwetsbaarheid.

Oceaan-klimaatactie moet deze impact verminderen en veerkracht opbouwen voor ecosystemen en kustgemeenschappen die afhankelijk zijn van een gezonde oceaan. Dat omvat aanpassingsmaatregelen die risico’s, kwetsbaarheden en oplossingen voorspellen – inclusief vroegtijdige waarschuwingssystemen en duurzame op natuur gebaseerde oplossingen om gemeenschappen te helpen omgaan met veranderende kustlijnen en ecosystemen.

Vroegtijdige waarschuwingssystemen, die individuen en gemeenschappen in staat stellen om op tijd en passend te reageren op gevaren, kunnen talloze levens en middelen redden die worden bedreigd door klimaatgerelateerde rampen. In feite kan slechts een waarschuwing van 24 uur de daaropvolgende schade met 30 procent verminderen.

Vandaag de dag is nog steeds eenderde van de wereldbevolking, voornamelijk in de minst ontwikkelde landen en kleine eiland ontwikkelingsstaten, niet gedekt door vroegtijdige waarschuwingssystemen. Secretaris-generaal van de Verenigde Naties António Guterres heeft de Wereld Meteorologische Organisatie belast met het leiden van een inspanning om ervoor te zorgen dat, binnen de komende vijf jaar, iedereen op aarde wordt beschermd door vroegtijdige waarschuwingssystemen tegen steeds extremere weerpatronen en klimaatverandering.
Lees het originele stuk op UN.org

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *