Bron en foto; Ad.nl
Categorie; Volwassenen
Vier nichtjes in eigen gezin opgevangen
Oom Simon en tante Lisa nemen vier nichtjes op in hun gezin: ‘In een paar jaar tijd beide ouders verliezen is ondraaglijk’ Het verhaal kan haast niet tragischer: drie jaar geleden overleed de moeder van de vier meisjes aan kanker, waarna hun vader later ook stierf aan een hartaanval. Oom Simon en tante Lisa hebben nu de zorg voor hun nichtjes op zich genomen, naast hun eigen drie kinderen. “Zou jij dat niet ook doen?” vraagt Lisa.
Op een zondagavond vorige week stonden Lisa en Simon Bal op het punt hun kinderen naar bed te brengen toen ze een telefoontje kregen dat hun leven voorgoed veranderde. Het oudste nichtje Zoey (16) belde in paniek. “Papa heeft een hartstilstand gehad,” zei ze. “Hij ligt op de bank.”
Een paar uur daarvoor had de oudste van de vier meisjes haar vader levenloos op de bank gevonden. Ze had 112 gebeld en een oom die nog geprobeerd had hem te reanimeren. Maar het was te laat. Marco Jansen (50), weduwnaar sinds 3,5 jaar, was overleden. De verantwoordelijkheid voor de kinderen rust nu op de schouders van oom Simon en tante Lisa. “Die avond hebben we onze huurwoning verlaten en zijn we bij de meiden ingetrokken.”
Na veel ellende komen er nog meer zorgen bij
Simon slaakte een diepe zucht de dag na het drama in hun twee-onder-een-kapwoning in Rotterdam-Overschie. “Marco had net zijn leven weer op de rails,” zei hij. “Na een moeilijke tijd, waarin zijn vrouw en moeder van zijn dochters na een ziekbed van zes jaar overleed aan leukemie, kreeg hij weer grip op zijn leven. En dan gebeurt dit.”
Lisa wees naar een lege plek in de woonkamer. “Daar stond tot eergisteren een grote gezinsbank, waarop hij is overleden. Die hebben we weggedaan. Iedereen liep er met een boog omheen.”
Terwijl vrienden en vriendinnen van de zusjes aanbelden om de meiden te troosten, bereidden Simon en Lisa de begrafenis van hun zwager voor. “Zoey is erg verdrietig,” vertelde Simon. “Maar ze is ook sterk en erg volwassen voor haar leeftijd. Na het overlijden van haar moeder nam ze vaak de verantwoordelijkheid in huis op zich. Zeker als haar vader, eigenaar van een transportbedrijf, aan het werk was.”
“Haar toewijding is prachtig om te zien,” vonden haar oom en tante. “Maar soms denken we: ‘Meid, denk ook aan jezelf. Het is verschrikkelijk om in drieënhalf jaar tijd beide ouders te verliezen’.”
In een dag ineens een gezin van 9
Voor Lisa is het soms moeilijk om te slapen in dezelfde kamer waar haar zieke zus Chantal in bed lag en die ze verzorgd heeft. “Toen ze wist dat ze niet zou genezen, vroeg ze of wij de voogdij over de kinderen wilden nemen als er iets met Marco zou gebeuren.”
Ze voelde zich vereerd toen haar zus het vroeg, herinnerde ze zich. Ze stemde ermee in, maar had niet verwacht dat het daadwerkelijk zou gebeuren. “Toen we aankwamen, vroegen de meiden snikkend of ze in hun huis mochten blijven wonen, dicht bij vrienden en grootouders. We doen er alles aan om dat te regelen.”
Lisa legde uit dat Jeugdzorg de voogdij over minderjarige kinderen krijgt als beide ouders overlijden, tenzij er familie is die voor hen kan zorgen. “Wij hadden de voogdijvoorkeur van mijn zus niet laten vastleggen. De kinderrechter buigt zich donderdag over de kwestie. Dat is nog wel even spannend.”
Simon was vastbesloten dat een vreemd pleeggezin voor de meisjes geen optie is. “Je moet er toch niet aan denken dat de meiden uit elkaar worden gehaald en niet samen opgroeien? Juist nu ze elkaar zo hard nodig hebben?”
Maar hij realiseerde zich dat het wel een puzzel zou worden. “Wij hebben al drie jonge kinderen: Evia (7), Morris (4) en Juno (1). Dat is soms al pittig. En daar komen nu vier tieners bij.”
En dan komt het probleem huisvesting
Het gezin stond voor een financiële uitdaging, legde Lisa uit. Hun huis in Overschie is groot genoeg, maar heeft veel achterstallig onderhoud. Om een verbouwing te financieren, waren ze een crowdfunding gestart. “Binnen een paar dagen staat de teller al op ruim 120.000 euro. Dat raakt me emotioneel,” zei Lisa.
Simon was optimistisch. “We gaan dit gewoon fixen! In een groot huishouden moeten we de taken verdelen. Met de vaat bijvoorbeeld, of de was.” Hij vouwde gisteren nog Feyenoordshirts op van zijn nichtje, die ook fan is van de club in Rotterdam-Zuid. “Dat is even slikken,” grinnikte hij. “Maar ik doe het met alle liefde.”
Hij was van plan om niet alleen bij de activiteiten van Jessy te zijn, maar voor alle zeven kinderen. “Zou jij dat niet ook doen? Deze meiden – en onze kinderen – een toekomst geven. Zolang ik mijn bezoek aan Sparta maar niet hoef op te geven, ga ik ervoor.”